FASADOWI BOHATEROWIE, czyli detal-licznie
151. plener TSF (3 XII 2022) był nastawiony na szczegóły, przez które postrzegamy całość – to jeden ze
sposobów percepcji. Owe szczegóły to fasadowi bohaterowie, czyli figuralne dekoracje
fasad, o symbolice związanej z funkcją i historią budynków, ich właścicielami, dziejami
miasta. To postacie na elewacjach, ale też zwierzęta w przeróżnych stylizacjach i…
humorach, anioły i putta, maski często o fantastycznym wyrazie. Są w tym repertuarze
bohaterowie z mitologii i legend, są personifikacje, święci, postacie anielskie –
najbardziej sławne te z herbu miasta, dzieci o charakterze socrealistycznym i
nowoczesne piernikowe duchy, są (rzadkie) sceny pracy i jedyny w mieście fasadowy
pomnik o ciekawej historii – Johannesa Gutenberga.
Tych ciekawych historii dotyczących kamienic i detali, ludzi i lokalnych biznesów,
symboliki i znaczeń, naopowiadałam trochę tego podczas zimnego – ze śniegiem! –
spaceru (aż gardło wysiadło). Zawsze cieszę się z zainteresowania gadaniami gadaczki
:-), a tym razem miałam jeszcze więcej radości z racji (czasem trochę podpowiadanych)
odkryć i zaskoczeń. Dobrze bawiliśmy się, chodząc z głowami w chmurach i szukając
kolejnych niedostrzeżonych wcześniej detali i dekoracji. Nieważne, ze czasem zdarzały
się kolizje z naziemną rzeczywistością, jak mnie z wózkiem czy słupem znaku
drogowego 🙂
Zimowo-adwentową atmosferę i bycie razem odczuliśmy ciepło w Wejściówce, gdzie
gadałam tym razem nie o meritum, ale o świętowaniu w Toruniu Bożego Narodzenia i
Nowego Roku przed ponad stu laty.
W mojej głowie dzisiejszość i przeszłość są nierozerwalnie związane; mechanizmy,
echa, projekcje z dawności nakładają się na obraz teraźniejszości, są jak powtarzalne
sekwencje obrazów o zmieniających się konwencjach i stylistyce. I gdzieś tam znów w
głowie kołacze: „wszystko już było…” To tytułem uzasadnienia wyboru Zdjęcia
Miesiąca, bo spośród ujęć malowniczych, ekspresyjnych, zabawnych, zaskakujących,
wybrałam te z symbolicznym podtekstem dotyczącym trwania i przemijania, relacji
teraźniejszości i historii.
***
[ ZDJĘCIE MIESIĄCA – I MIEJSCE ]
Paulina Jakubanis: w czułej bliskości trwanie i spontaniczność / przeszłość i
życie. Cokół jest jak podstawa pomnika dla nieznanego bohatera nieznanej historii, a
przytulona do niego wić roślinna – jak spontaniczny wyraz bieżącej codzienności. Oba
po przejściach.

[ II MIEJSCE EX AEQUO ]
Anna Rusiłko i Joanna Stepaniuk: przeszłość widziana z pozycji „z
głową w chmurach”, z widokiem na przyszłość. Znani bohaterowie pokazują tu kolejne
oblicza, jakby pouczając, że historia nie jest statycznym monolitem, ale wymaga
nieustannych badań, poznawania, pracy.


[ WYRÓŻNIENIA ]
Anna Jankowska, Joanna Stepaniuk: Wielka Symbolika Trwania i
Przemijania (te duże litery celowo, bo to wielki temat w ikonografii) dostrzeżona w
prozaicznej zwykłości.


Maciej Nowak – za portrety kotowatych w różnych odmianach, stylach i… humorach.

***
151. TSF wymyśliła, poprowadziła oraz wyróżniła zdjęcia i opisała Katarzyna Kluczwajd
